Για τον τροτσκισμό, παλιό και νέο του Δημήτρη Μπελαντή Σειρά-κριτική στα κομμουνιστικά ρεύματα-4 Του Δημήτρη Μπελαντή [Σημείωση Παντιέρας: Τα τρία προηγούμενα κείμενα κριτικής στα κομμουνιστικά ρεύματα μπορείτε να διαβάσετε εδώ: Κατά του σταλινισμού, σε κάθε του μορφή εδώ: Για τον λαϊκομετωπισμό και εδώ: Ευρωκομμουνισμός: πρόκληση ή «έξοδος» για το κομμουνιστικό...
Το παρόν κείμενο αποτελεί το πρώτο μέρος μιας συνολικότερης προσπάθειας του γράφοντος να παρουσιάσει κριτικά τα βασικά ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος στον 20ο και τον 21ο αιώνα, του τμήματος δηλαδή της Αριστεράς,...
Η απάντηση στην «ύβριν» των δανειστών δεν μπορεί να είναι η «νέμεσις» των 47 σελίδων, που ξαναφέρνουν από το παράθυρο το μνημόνιο που βγάλαμε δήθεν από την πόρτα...
Η ελληνική αστική τάξη, χωρίς να είναι διόλου «υπανάπτυκτη», ανέπτυξε ιστορικά (ανισότιμες) σχέσεις με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που υπήρξαν πολύτιμες για την εσωτερική κυριαρχία της, ιδίως την πολιτική...
Η πρόσφατη συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με την γερμανίδα καγκελάριο από μόνη της δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί πρόβλημα. Είναι απολύτως λογικό δύο κράτη, τα οποία μάλιστα ανήκουν στην ίδια ζώνη οικονομικής ολοκλήρωσης...
Θα ξεκινήσω από το κρίσιμο ζήτημα της πολιτικής και πληροφοριακής σύγχυσης. Αυτό που βιώνουν οι πολίτες της Ελλάδας από τις αρχές Φεβρουαρίου και μετά, οπότε και επήλθε η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ...
Μετά την τραγική νίκη του ναζισμού στην Γερμανία το Γενάρη του ’33, ο Λέον Τρότσκι σε μια από τις πολλές εύστοχες παρεμβάσεις του για τη Γερμανία εκείνη την περίοδο είχε προβλέψει ότι το εργατικό κίνημα θα αναγεννηθεί κάποια στιγμή μέσα από τις στάχτες του στη Γερμανία αλλά...
Του Δημήτρη Μπελαντή Υπάρχει, άραγε, ένας ορίζοντας που ξεπερνά σήμερα το ελληνικό έθνος-κράτος και είναι αντικειμενικά προοδευτικός και ριζοσπαστικός; Ένας ορίζοντας όπου οι αξίες της δημοκρατίας (έστω της αστικής) και του κοινωνικού κράτους βρίσκουν πιο γόνιμο έδαφος από ό,τι στην Ελλάδα και όπου οι ιδέες του Διαφωτισμού έχουν αναλάβει έναν καθοδηγητικό...
Αυτό το επιχείρημα έχει αξία αν όντως ξεχνάς να βάλλεις κατά του δικού σου εθνικισμού και δικαιολογείς τις άδικες και άθλιες πρακτικές του δικού σου έθνους-όποιος το κάνει αυτό σε βάρος άλλων εθνών δεν αξίζει να είναι ο ίδιος ελεύθερος...
Όσα λέω εδώ είναι ένα σχετικά συνεκτικό επιχείρημα μέσα στην σύγχρονη Αριστερά ή Κεντροαριστερά, όσο συνεκτικά μπορούν να είναι ακόμη τα αριστερά ή κεντροαριστερά επιχειρήματα...